តើពាក្យ pompous មានអត្ថន័យ ន័យ របៀបប្រើប្រាស់ និងបកប្រែយ៉ាងដូចម្តេច?
🎧pompous - បញ្ចេញសំឡេង
🔈 អញ្ចើញនិយាយអាមេរិក៖ /ˈpɑːmpəs/
🔈 អញ្ចើញនិយាយអង់គ្លេស៖ /ˈpɒmpəs/
📖pompous - អត្ថន័យពាក្យលម្អិត
- គុណនាម (adj.):ដ៏ធំធេង, ធ្វើឡើងដាក់អំណាច, មិនធម្មតា
ឧទាហរណ៍៖ His pompous speech made everyone uncomfortable. (ការថ្លែងសុទ្ធសាធរបស់គាត់ធ្វើឲ្យមនុស្សគ្រប់គ្នារីករាយមិនសម្រាក។) - នាម (n.):ហេតុផលស្អប់, ការបង្ហាញពីអំណាច
ឧទាហរណ៍៖ The pompous of his behavior was evident at the event. (ភាពខ្ពង់ខ្ពស់នៃអាកប្បកិរិយារបស់គាត់ត្រូវបានបង្ហាញនៅកុំព្យូទ័រ។)
🌱pompous - ពាក្យដើម និងការលួស
ពាក្យដើម៖ មកពីភាសាឡាតាំង 'pomposus' ដែលមានន័យថា 'ធំធេង, អំណាច'
🎶pompous - ការចងចាំដោយសម្លេង
'pompous' អាចភ្ជាប់ទៅនឹង 'pom' ដែលជាពាក្យសំដៅដល់អំណាចធំៗ ដូចនឹងរាងប្រាក់មួយ។
💡pompous - ការចងចាំដោយការពិចារណា
នឹកស្រមៃពីស្ថានភាពមួយ៖ មានមនុស្សម្នាក់ដៅតៅគេ មិនគួរឱ្យអ្នកអនដឹងនោះទេ ថាជាទីល្អៅនៃអំណាច។
📜pompous - ការចងចាំដោយពាក្យស្រដៀង និងផ្ទុយ
✍️pompous - ការចងចាំដោយប្រយោគ
- pompous language (ភាសាធំធេង)
- pompous attitude (អាកប្បកិរិយាធំធេង)
📝pompous - ការចងចាំដោយឧទាហរណ៍
- គុណនាម៖ The company's pompous presentation failed to impress the investors. (ការបង្ហាញធំធេងរបស់ក្រុមហ៊ុនមិនអាចបំភ្លឺអ្នកវិនិយោគបានទេ។)
- នាម៖ His pompous demeanor overshadowed his actual capabilities. (ការបង្ហាញខ្លួនធំធេងរបស់គាត់បានដាក់គាត់ចេញពីសមត្ថភាពពិតរបស់គាត់។)
📚pompous - ការចងចាំដោយរឿង
រឿងនៅភាសាអង់គ្លេស៖
Once in a kingdom, there was a pompous king named Rex. He would wear the grandest robes and speak in a loud, elaborate manner. One day, a traveler came to the kingdom and challenged the king's vanity. The traveler, who was humble and wise, showed the king the beauty of simplicity. In that moment, the king learned that being pompous did not equate to being respected. From then on, he ruled with kindness and humility.
រឿងនៅភាសាចិន៖
កាលពីមួយពេលនៅក្នុងអាណាចក្រមួយ មានកីឡាករធំធេងម្នាក់ឈ្មោះរ៉ឹកស៍។ គាត់តែងតែពាក់សំពត់ធំឆ្ងល់ និងនិយាយក្នុងរបៀបសំលេងជាទូលំទូលាយ។ មួយថ្ងៃ មានអ្នកធ្វើដំណើរវិញមកដល់អាណាចក្រនិងតស៊ូការកក់រកពីមហាវិរុតបំណុលរបស់គ 왕។ អ្នកធ្វើដំណើរម្នាក់ដែលមានអនុសាធរនិងឆ្លាតបានបង្ហាញសម្តេចទៅកាន់សោគុណនិងសមតុល្យ។ នៅក្នុងរំញោចនោះ សម្តេចរៀនថាការធ្វើឲ្យខ្លួនធំធេងមិនមែនធ្វើឲ្យគាត់ទទួលបានការគិតពីគេឡើយ។ តាំងពីថ្ងៃនោះមក គាត់បានគ្រប់គ្រងដោយភាពយូរយូរនិងនិម្មិត។